مقایسه کارایی روش‌های رگرسیون بردار پشتیبان و k-نزدیکترین همسایگی در برآورد میزان بار رسوبی معلق در رودخانه (مطالعه موردی: رودخانه لیقوان چای)

برآورد بار رسوبی معلق رودخانه‌ها با توجه به خسارات ناشی از عدم توجه و لحاظ کردن آن، یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین چالش‌های مطالعات انتقال رسوب و مهندسی رودخانه می‌باشد. با توجه به اهمیت و نقش رسوب در طراحی و نگهداری سازه‌های هیدرولیکی همچون سدها و همچنین برنامه‌ریزی جهت استفاده بهینه از منابع آبی در پایین‌دست رودخانه‌ها و حفظ منابع مغذی بالادست آن­ها، همواره تلاش‌های بسیاری در زمینه تخمین میزان بار رسوبی معلق رودخانه‌ها انجام گرفته و روش‌های متعددی در این زمینه توسعه یافته است. اما با توجه به هزینه‌بر بودن اکثر روش‌ها و یا عدم دقت کافی در اکثر روش‌های تجربی مرسوم، نیاز به روش نوینی که بتواند بار رسوبی معلق رودخانه را با بیشترین دقت ممکن تخمین زند، امری ضروری به نظر می‌رسد. در این مطالعه میزان بار رسوبی معلق رودخانه لیقوان چای توسط روش‌های رگرسیون بردار پشتیبان و k-نزدیک‌ترین همسایگی برآورد گردیدند. نتایج نشان‌دهندۀ عملکرد مناسب هر دو روش داده‌کاوی بررسی شده در این تحقیق می‌باشد. از میان روش‌های بررسی شده در این تحقیق، روش رگرسیون بردار پشتیبان میزان بار رسوبی معلق رودخانه لیقوان چای را با ارائه مقادیر ضریب همبستگی برابر با 959/0 و ریشه میانگین مربعات خطا برابر با 547/43 (تن در روز) با دقت بیشتری نسبت به روش k-نزدیک‌ترین همسایگی پیش‌بینی کرد.